روزهای احسان

  امروز آخرین روز کاری منه... یه استرس و هیجان عجیبی با هم دارم. خوشحالم از اینکه دور دوم بارداری شروع میشه... آمادگی برای مادر شدن وقت می خواد. وقت بیشتر برای خرید، رسیدگی به تغذیه و سلامت و ورزش، برای یوسف به سیب خواندن و ختم قرآن ... و دلتنگ روزهای شلوغ و خلوت کار...دوستی ها و همکار ها ... نکنه حوصله ام سر بره؟ اما نه... اون قدر کار و سفر واسه خودم ردیف کردم که کمتر دلتنگ بشم...   ...

دیشب خواب دیدم که رویایی نمانده... که همه چیز بهترین است... خواب دیدم غم، فرار کرده صبوری تکیه کرده به من و جم نمی خورد. خواب دیدم ، تو هستی و او هم هست... دیدم همه عاشقانه ها جمعند. خواب دیدم ، 2 کبوتر روی چراغ تراس خانه مان، لانه کرده اند ... بیدار شدم ، صدای یا کریم می آمد، روی تراس خانه بیدار شدم، همه چیز بهترین است... رویایی نمانده... دیشب خواب دیدم به دنیا آمدی مادر... بیدار که شدم، خیال تو و تکان هایت بهترین های منند و امروز بهترین روز زندگی ..

این روزها والعصر خواندنم ، برای صبور شدنت بیشتر و بیشتر می شوند. می گویند با هر تکانت یک والعصر بخوانم . و تکان هایت امید زندگی جدید را بیشتر و بیشتر و نزدیک تر می کند. این روزها با این که هنوز پسرک من هستی و نامت برایمان قطعی نشده، اما می دانم ، دل نشین ترین نام و زیباترین سرنوشت مال من و توست. روزهای آخر کاری کسل کننده تر از پیش شده اند پسرک... می خواهم زودتر به پایان فروردین برسیم و اردیبهشت ماجراجویانه خود را با هم آغاز کنیم و به انتظار بنشینیم. تو فکر هم میکنی؟ خیلی دوست دارم بدانم... اگر فکر می کنی به چه فکر می کنی؟ دوستت دارم... ...

همین الان ...همین الان این بار نه تلقین بود و نه توهم... نه حباب ترکیدن در دلم بود و نه مورچه راه رفتن... این بار لگد زدی...3 بار... تا بفهمم و مطمئن شوم که نوزادم هست... که این بار 10 روزی است که روح در او دمیده شده و هست... وای خدای من... شیرین ترین لحظات،شیرین ترین احساسات... من یک مادرم یعنی؟ من هنوز خودم را دختری حد اکثر دبیرستانی میدانم و امروز تو مرد کوچک من، اولین گل را با لگدت به هدف زدی :) و اکنون....من در آسمان هایم... پسرم... هنوز داری لگد میزنی و تکان می خوری. وااااااااااااااااااااااااای.شکرت خدای بزرگ. ...

  پسرکم... برای آمدنت بی تابم و روز به روز را می شمارم... و از این روزهای مانده به دیدارت لذت می برم. خیلی زیاد. باورم نمیشود آرامشی را که از تکان هایت تمام وجودم را می گیرد. و طی شدن نیمه پر راه و آمدن روزهایی که آرام آرام، دیده می شوی و بزرگ شدنت را با چشمم می بینم و از شوق می لرزم. بزرگترین معجزه خدا در وجود من بزرگ می شود. چه خوب است که امسال مقلب القلوب ، قلب مرا مملو از عشق تو کرد. مدبر اللیل و النهار ،  روز و شب من و پدرت را با انتظار شیرین آمدنت جلا داده. و حول حالنای ما امسال تو بودی، بهترین هدیه... شکرت خداوند....شکر   ...